Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka to kompleksowe, bezpłatne, intensywne i wielospecjalistyczne działanie. Ma na celu pobudzenie i stymulowanie psychoruchowego oraz społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia pierwszych nieprawidłowości w rozwoju i funkcjonowaniu do podjęcia nauki w szkole.

Polega na:

wczesnej, wielospecjalistycznej diagnozie stanu dziecka, którego rozwój przebiega nieprawidłowo
wczesnej, wielospecjalistycznej terapii nastawionej na potrzeby dziecka
systematycznej ocenie postępów w rozwoju dziecka
wspieraniu rodziców, podnoszeniu ich kompetencji opiekuńczo-rehabilitacyjno-wychowawczych
udzielaniu rodzicom wsparcia psychologiczno-pedagogicznego

Warunkiem objęcia dziecka wczesnym wspomaganiem jest złożenie do Dyrektora Specjalnego Ośrodka Wychowawczego im. S. Klary Staszczak w Puławach podania i dołączenie opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka wydanej przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną.

Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin w miesiącu, w zależności od możliwości psychofizycznych dziecka.

W skład zespołu wczesnego wspomagania rozwoju dziecka wchodzą osoby posiadające przygotowanie do pracy z małymi dziećmi:

oligofrenopedagog - pedagog specjalny
psycholog
logopeda - neurologopeda
terapeuta integracji sensorycznej

Do zadań zespołu wczesnego wspomagania rozwoju dziecka należą:

ustalenie harmonogramu działań w zakresie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka i wsparcia rodziny dziecka
analizowanie skuteczności podejmowanych działań w ramach pomocy dziecku i rodzinie, wprowadzanie zmian we wcześniej opracowanym programie oraz planowanie dalszych działań
opracowanie i realizowanie indywidualnego programu wczesnego wspomagania z uwzględnieniem pomocy rodzinie (plan terapii tworzony jest w oparciu o zalecenia z poradni psychologiczno-pedagogicznej, wywiad z rodziną dziecka i diagnozę specjalistów z zespołu wwr)

Oferujemy

terapię pedagogiczną
terapię logopedyczną
terapię psychologiczną
terapię behawioralną
terapię integracji sensorycznej
terapię ręki
trening słuchowy metodą TOMATISA

Integracja sensoryczna

TERAPIA PEDAGOGICZNA

Metoda Tomatisa

TERAPIA
RĘKI

Sala
doświadczania
świata

TERAPIA LOGOPEDYCZNA

TERAPIA PSYCHOLOGICZNA

Integracja sensoryczna

TERAPIA PEDAGOGICZNA

Metoda Tomatisa

TERAPIA LOGOPEDYCZNA

TERAPIA
RĘKI

Sala
doświadczania
świata

TERAPIA PSYCHOLOGICZNA

Integracja sensoryczna

TERAPIA PEDAGOGICZNA

Metoda Tomatisa

TERAPIA LOGOPEDYCZNA

TERAPIA
RĘKI

Sala
doświadczania
świata

TERAPIA PSYCHOLOGICZNA

Integracja sensoryczna

Integracja sensoryczna (SI) to inaczej zdolność do rozumienia i porządkowania bodźców, informacji dostarczanych z otoczenia i z własnego ciała poprzez zmysły. Umiejętność ta pozwala dziecku zrozumieć, jak funkcjonuje otaczający je świat i nadaje sens nieustannie docierającym zewsząd bodźcom.

Celem integracji sensorycznej jest nauczenie dziecka prawidłowego reagowania na bodźce płynące do niego ze świata zewnętrznego jak i z ciała. Poprzez odpowiednio dobrane ćwiczenia, dziecko może udoskonalić sprawność motoryczną, koordynację ruchów, uwagę, koncentrację, samoświadomość oraz funkcjonowanie społeczne i emocjonalne.

Specjalny ośrodek wychowawczy integracja sensoryczna

TERAPIA INTRGRACJI SENSORYCZNEJ OKREŚLANA JEST MIANEM
„NAUKOWEJ ZABAWY”

Przez zabawę przyjemną i interesującą dla dziecka dokonuje się integracja bodźców zmysłowych oraz doświadczeń płynących do ośrodkowego układu nerwowego, co pozwala na lepszą organizację działań.


Terapia SI nie jest uczeniem konkretnych umiejętności (np. jazda na rowerze, pisanie, czytanie), ale usprawnianiem pracy systemów sensorycznych i procesów układu nerwowego, które są bazą do rozwoju m.in. tych umiejętności.


Podczas pracy terapeuta stymuluje zmysły dziecka oraz usprawnia takie zakresy, jak np.: motoryka mała, motoryka duża, koordynacja wzrokowo-ruchowa, pamięć

Wskazania do prowadzenia terapii integracji sensorycznej:

Unikanie gier i zabaw sportowych, zabaw na zjeżdżalniach, huśtawkach, drabinkach.
Niezgrabność ruchowa, mylenie strony prawo – lewo
Trudności w zachowaniu
terapię behawioralną
Nadpobudliwość ruchowa lub niski poziom aktywności ruchowej
Obniżona percepcja słuchowa i wzrokowa
Wybiórczość pokarmowa
Opóźniony rozwój mowy

Zajęcia są szczegółowo zaplanowane i indywidualnie dopasowane do każdego dziecka. Dostarczają odpowiednich stymulacji: przedsionkowej, proprioceptywnej, dotykowej.
Podczas szczegółowo dopasowanych zabaw/ćwiczeń ruchowych dziecko w sposób naturalny koryguje deficyty w zakresie poszczególnych narządów zmysłów.

Terapia pedagogiczna

Terapia pedagogiczna to szereg specjalistycznych oddziaływań na dziecko, które przejawia różnego rodzaju nieprawidłowości w rozwoju psychomotorycznym i społecznym w obrębie motywacji, emocji, nabywania i przyswajania wiedzy, integracji i współżycia społecznego.

Metody terapii pedagogicznej o charakterze psychologiczno-pedagogicznym, profilaktycznym i medycznym mają na celu stymulacje ogólnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego dziecka.
Stworzenie dziecku jak najlepszych warunków do wszechstronnego jego rozwoju, nabywania prawidłowych nawyków i technik przyswajania wiedzy oraz zdolności praktycznego posługiwania się nimi w życiu codziennym.

Formy pomocy dziecku  obejmują:

pomoc terapeutyczną, czyli udział w zajęciach terapii pedagogicznej np. w terapii logopedycznej, psychologicznej czy rewalidacyjnej
pomoc dydaktyczno-wychowawczą, czyli metody i techniki wspomagające osiąganie celów wychowawczych i edukacyjnych;
pomoc medyczną, czyli stałą opiekę lekarską, zaopatrzenie ortopedyczne, specjalistyczne leczenie, pomoc socjalną

Zajęcia z terapii pedagogicznej prowadzone są w formie indywidualnej oraz grupowej. Zawsze uwzględniają potrzeby i możliwości psychomotoryczne każdego dziecka.

Terapia pedagogiczna skierowana jest do dzieci:

mających obniżony poziom umiejętności grafomotorycznych i manualnych
przejawiających nieharmonijny rozwój
z trudnościami w zakresie koncentracji
uwagi i pamięci
z zaburzeniami o charakterze emocjonalnym
z zaburzeniami integracji sensorycznej
przedszkolnych i wczesnoszkolnych, u których zdiagnozowano ryzyko dysleksji
ze specyficznymi trudnościami w nauce
przejawiających trudności w zakresie orientacji przestrzennej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowej
opóźniony rozwój mowy
z problemami dotyczącymi lateralizacji

Metoda TOMATISA

Metoda TOMATISA to naturalny sposób stymulacji neurosensorycznej. Stosowane w niej programy słuchowe modyfikują muzykę i głos w czasie rzeczywistym, tak by zainteresować mózg i rozwijać zdolności motoryczne, emocjonalne i poznawcze.

Głównym celem Treningu Słuchowego jest wspieranie funkcji słuchowej, a poprzez to poprawa koncentracji uwagi, kreatywności, rozwój zdolności językowych i komunikacyjnych oraz zwiększenie potencjału człowieka w nauce, prawidłowym rozwoju psychoruchowym i funkcjonowaniu społecznym.

Metoda TOMATISA to alternatywne podejście pedagogiczne, zapewniające naturalną i skuteczną stymulację mózgu za pomocą ucha elektronicznego.

Trening Słuchowy polega na słuchaniu dźwięków poprzez urządzenie zwane „elektronicznym uchem”. Jest to idealny model ludzkiego ucha, który pozwala „wyćwiczyć” ucho pacjenta w taki sposób, aby mogło prawidłowo pracować. Ćwiczenia stymulują centralny system nerwowy, a szczególnie korę mózgową, odpowiedzialną za procesy myślenia i sprawne funkcjonowanie naszego organizmu. Stymulacja ucha odbywa się poprzez dźwięki o określonej, wysokiej częstotliwości. Wszystkie dźwięki są odpowiednio filtrowane w zależności od indywidualnych wymogów i potrzeb. Mogą one zarówno stymulować funkcje organizmu, jak i pomóc w relaksacji osobie słuchającej. W metodzie prof. Tomatisa wykorzystana została muzyka poważna m.in. Mozarta oraz Chorały Gregoriańskie, a także dźwięki mowy ludzkiej.

Seans słuchowy

Terapia polega na codziennych sesjach słuchania muzyki nie tylko przez tradycyjne słuchawki (przewodnictwo powietrzne), ale także przez słuchawkę przewodnictwa kostnego, przekazującą dźwięk przez kości czaszki za pomocą drgań.
Sesje trwają od 30 do 120 minut przez 10-15 dni (długość sesji stopniowo się zwiększa w zależności od wieku pacjenta i stopnia zaburzenia, od tych czynników zależy też czas, przez jaki pacjent poddawany jest neurostymulacji). Ponieważ w metodzie Tomatisa kwestią kluczową jest efekt pobudzenia ucha i mózgu, sesje terapeutyczne muszą być powtarzane, ale też oddzielone fazami integracyjnymi, dzięki którym osiągane postępy są trwałe. W niektórych przypadkach zasadne jest przeprowadzenie większej ilości sesji. Przerwy integracyjne trwają od 3 do 18 tygodni.

Obszary zastosowań

Trenigu Słuchowego Tomatisa może skorzystać każdy, kto chce polepszyć swoje możliwości i udoskonalić dotychczasowe funkcjonowanie. Efekty są szybko dostrzegalne, co potwierdzają badania kontrolne. Metodę tą stosuję się u dzieci, młodzieży oraz dorosłych. W szczególności jeśli występują któreś z podanych objawów:

Główne objawy zaburzeń uwagi słuchowej:

nadwrażliwość na dźwięki
zaburzenia koncentracji uwagi
konieczność powtarzania poleceń
trudności z czytaniem i pisaniem
błędna interpretacja pytań
niewyraźne pismo
niemuzykalność
mylenie strony lewej z prawą
monotonny głos
ubogie słownictwo
niewyraźne pismo
męczliwość lub nadaktywność
tendencje depresyjne
brak wiary w siebie
drażliwość
nieśmiałość
nadwrażliwość emocjonalna
wycofywanie się

Dzieci

trudności szkolne
zaburzenia koncentracji
dysleksja
rezultatem nadużywania głosu przez dziecko)
słaba przyswajalność języków
zaburzenia mowy (jąkanie, opóźniony rozwój mowy, wady wymowy)

Dorośli

słaba pamięć
zaburzenia mowy
stres
depresja, nerwica, bezsenność
zaburzenia głosu spowodowane niewłaściwym używaniem głosu

Korzyści odnotowane przy zastosowaniu metody Tomatisa dotyczą również „zysków psychologicznych”– wzrostu pewności siebie, motywacji, lepszego samopoczucia, poziomu energii i jasności umysłu.

Terapia ręki

Terapia ręki to przede wszystkim usprawnianie małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów rąk, dłoni i palców, uwzględniając cały rozwój dziecka, zarówno fizyczny jak i psychiczny.

Dostarcza wrażeń dotykowych umożliwiających poznawanie różnych kształtów, struktur materiałów oraz nabywanie umiejętności ich rozróżniania. Wpływa na doskonalenie czynności samoobsługowych, a także pobudzanie zainteresowań i aktywności własnej dzieci.

Treści w nim zawarte mogą być realizowane w dowolnej kolejności oraz dobrane do odpowiedniego wieku i możliwości dziecka. Materiał dobrany jest w taki sposób, aby pobudzić wśród dzieci chęć do myślenia, działania, poszukiwania rozwiązań oraz zaspokojenia ciekawości.

Program terapii ma kształtować aktywność ruchową, czynności manualne, zachęcać do rysowania, pisania, malowania, uczyć poprawnego trzymania narzędzia pisarskiego, kształtować prawidłową postawę podczas prac przy stoliku, stania, siedzenia, leżenia itp.

Celem terapii ręki jest:

osiągnięcie samodzielności w zakresie podstawowych czynności życia codziennego
poprawę umiejętności chwytu
wypracowanie zdolności skupienia uwagi i patrzenia
wzmacnianie koncentracji
poprawę koordynacji wzrokowo-ruchowej
przekraczanie linii środka ciała
Specjalny ośrodek wychowawczy terapia ręki

Wskazania do prowadzenia terapii ręki:

trudności w planowaniu ruchowym
trudności z koncentracją
niechęć do dotykania różnych faktur
problemy z nauką samoobsługi, jak ubieranie się, zapinanie guzikó
trudności w trzymaniu kredek czy ołówka, przedmioty wypadają z dłoni lub przebijają kartkę pod ich naciskiem 
zaburzenia napięcia mięśniowego w obrębie obręczy barkowej lub całego ciała (wzmożone bądź obniżone napięcie mięśniowe).
problemy z koordynacją pracy obu rąk
nieprawidłowa postawa ciała
zaburzenia koordynacji oko–ręka, 
nieadekwatne dostosowanie siły i szybkości ruchów do wykonywanej czynności
zbyt wolne lub zbyt szybkie tempo wykonywania różnych czynności manualnych, co prowadzi do niestaranności
zaburzenia sprawności grafomotorycznej  – dziecko nie lubi lub nie umie wycinać, rysować, malować, ma niedokładne i niestaranne pismo, każda nowa forma zajęć z wykorzystaniem umiejętności rąk nie sprawia dziecku przyjemności,  

Sala Doświadczania Świata

Otaczający nas świat jest mieszaniną bodźców zmysłowych: światła, zapachów, struktur i faktur, które można poznawać za pomocą zmysłów tj. dotyku, wzroku, słuchu, węchu i smaku. 
Terapia w Sali Doświadczania Świata dobierana jest indywidualnie do potrzeb danego dziecka. W takiej Sali dziecko ma wolność wyboru bodźców, których w danym momencie najbardziej potrzebuje.
Zajęcia w Sali Doświadczania Świata to przede wszystkim wszechstronna stymulacja układu nerwowego dziecka

Specjalny ośrodek wychowawczy doswiadczenia swiata

Polisensoryczna terapia metodą Snoezelen w Sali Doświadczania Świata pobudza nasze zmysły, powodując osiągnięcie u uczestników konkretnych efektów terapeutycznych.

Wzrok

zyskanie poczucia i świadomości światła
poprawa koordynacji wzrokowo-ruchowej
usprawnianie analizy i syntezy wzrokowej
ćwiczenie koncentracji na 
bodźcach wzrokowych
rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej i kierunkowości spostrzegania
poszerzanie doświadczeń́ wzrokowych oraz pamięci wzrokowej

Słuch

poszerzanie zasobu doświadczeń́ słuchowych
zmniejszanie lęku przed nowymi dźwiękami
rozwijanie pamięci słuchowej
ćwiczenie umiejętności koncentracji na bodźcach słuchowych
stymulowanie koordynacji słuchowo-ruchowej, słuchowo-wzrokowej
ćwiczenie umiejętności różnicowania dźwięków otoczenia i mowy

Dotyk

poszerzenie doświadczeń́ dotykowych
poprawa orientacji w schemacie własnego ciała
ćwiczenie zdolności manipulacyjnych
rozwijanie wrażliwości dotykowej
rozwój aktywności ruchowej

Smak

rozwijanie percepcji smakowej
poszerzanie preferencji smakowych
rozwijanie pamięci słuchowej

Węch

poszerzanie doświadczeń́ węchowych
ćwiczenie zdolności kojarzenia zapachu z sytuacją, lokalizacja zapachu
budowanie wyobrażeń́ i wiedzy na temat otaczającegoświata

Stymulacja przedsionkowa

ćwiczenie odpowiedniego napięcia mięśniowego
rozwijanie poczucia i świadomości ciała
poprawianie koncentracji uwagi
rozwijanie aktywności
kształtowanie orientacji w schemacie ciała oraz orientacji w przestrzeni
Specjalny ośrodek wychowawczy doswiadczenia swiata

Dla kogo?

Zajęcia w Sali Doświadczania Świata przynoszą korzyści zarówno dla osób zdrowych, jak i z orzeczeniem o niepełnosprawności oraz z różnymi deficytami. Szczególnie polecana jest dla dzieci i młodzieży z:

niepełnosprawnością intelektualną
mózgowym porażeniem dziecięcym
autyzmem
zespołem Downa
chorobą psychiczną
zaburzeniami mowy na tle nerwicowym
Specjalny ośrodek wychowawczy logopedia

Terapia Logopedyczna

Terapia Logopedyczna ma na celu kształtowanie prawidłowej mowy poprzez korygowanie zaburzeń w zakresie strony fonetycznej, leksykalnej, gramatycznej. Stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy i doskonalenie mowy już ukształtowanej. Wdrażanie do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy przyswojonej w toku ćwiczeń oraz rozwijanie kompetencji językowych i komunikacyjnych.

Podczas terapii wykorzystujemy SŁUCHAWKI KOSTNE Z MIKROFONEM – FORBRAIN mówienia ulega naturalnej poprawie, niewymagającej świadomego wysiłku, a głos staje się bardziej rytmiczny, dźwięczny i harmonijny. Ten efekt znany jest jako słuchowo-głosowe sprzężenie zwrotne. Forbrain oddziałuje jednocześnie na wszystkie elementy słuchowo-głosowego sprzężenia zwrotnego i zapewnia układowi nerwowemu doskonały trening sensoryczny.

Zadania

1. Ustalenie odpowiedniego rodzaju terapii w celu osiągnięcia zamierzonych efektów pracy, usuwania, eliminowanie wszelkich dysfunkcji i zaburzeń komunikacji językowej.

2. Kształtowanie, rozwijanie i doskonalenie umiejętności komunikowania się z otoczeniem.

3. Stymulowanie rozwoju poznawczo-językowego. Usprawnianie pracy obu półkul mózgowych (ćwiczenia lewopółkulowe i prawopółkulowe )

4. Prowadzenie ćwiczeń kształtujących prawidłową wymowę i doskonalących mowę już ukształtowaną: ćwiczenia oddechowe, fonacyjne, słuchowe, ćwiczenia artykulacji, dykcji, emisji głosu, usprawnianie nadawczych narządów mowy.

5. Usprawnianie rozwoju językowego dzieci z uwzględnieniem wszystkich poziomów mowy: artykulacji, gramatyki, stylistyki, fonetyki, ortografii, wzbogacanie słownika mowy czynnej.

6. Systematyczna praca z dziećmi oparta na indywidualizacji potrzeb, z uwzględnieniem stosowania jak największej ilości wzmocnień pozytywnych.

7. Włączenie i zaangażowanie rodzica do pracy w domu, zachęcanie do realizacji zadanego materiału ćwiczeniowego.

8. Przeprowadzenie wywiadu z rodzicami bądź opiekunami badanego dziecka, pedagogizacja rodziców bądź opiekunów. Ustalenie wspólnych oddziaływań terapeutyczno-edukacyjnych wobec dziecka z zaakcentowaniem systematycznej pracy w domu (instruktaż, zestawy ćwiczeń domowych, prowadzenie zeszytów)

Wskazania:

wady wymowy
mózgowe porażenie dziecięce
niedosłuch
niepełnosprawność intelektualna w różnym stopniu
jąkanie
dysleksja, dysgrafia, dyskalkulia

Terapia Psychologiczna TUS

Na drodze do samorealizacji oraz osiąganiu pełnej samodzielności i autonomii, dziecko musi zmierzyć się z wieloma wyzwaniami w drodze do dorosłości. Aby poradzić sobie z zadaniami rozwojowymi, musi ono wykazać się kompetencją, która pozwoli mu na bycie skutecznym w osiąganiu celów.

Pomoc psychologiczna organizowana jest w postaci zajęć indywidualnych oraz grupowych, zajęć psychoedukacyjnych, podczas których dzieci realizują zadania przygotowujące ich do pełnego udziału w przyszłym dorosłym życiu.
Celem nadrzędnym jest wspieranie emocjonalne dzieci, rozwijanie poczucia ich wartości i sprawczości. Budowaniu poprawnych relacji z dziećmi, podążaniu za ich potrzebami w atmosferze bezpieczeństwa i zaufania.

Specjalny ośrodek wychowawczy psychologia

Zajęcia mają na celu poprawę funkcjonowania emocjonalnego i społecznego dzieci, umożliwienie lepszego poznania siebie oraz nabycia nowych umiejętności interpersonalnych.

Wspomaganie rozwoju samokontroli

wdrażanie do kontrolowania emocji
rozwijanie umiejętności radzenia sobie z trudnymi wychowankami
eliminowanie napięć emocjonalnych oraz negatywnych sądów

Wspomaganie rozwoju emocjonalnego

kształtowanie uważnego słuchania drugiej osoby oraz zdolności dłuższego skupiania uwagi na wykonywanych czynnościach
kształtowanie pozytywnego obrazu własnej osoby, wzmacnianie poczucia własnej wartości
rozwijanie umiejętności rozpoznawania, rozumienia i wyrażania uczuć
uczenie konstruktywnego myślenia

Wspomaganie rozwoju społecznego

rozwijanie umiejętności rozwiązywania problemów, konfliktów
kształtowanie umiejętności pokonywania trudności w kontaktach interpersonalnych
rozwijanie umiejętności komunikacyjnych oraz prospołecznych
Specjalny ośrodek wychowawczy forbrain

Forbrain

Forbrain to słuchawki, które poprawiają percepcję naszego własnego głosu, co pomaga mózgowi w lepszym przetwarzaniu informacji zmysłowych.
Działają jak trening słuchowo-głosowy i są pomocne w terapii logopedycznej.
Forbrain to wyjątkowe słuchawki, które pozwalają mózgowi skuteczniej przetwarzać informacje sensoryczne. Korygując percepcję głosu, w sposób naturalny i niewymagający świadomego wysiłku poprawiają sposób mówienia. Ten efekt znany jest jako słuchowo-głosowe sprzężenie zwrotne. Forbrain oddziałuje jednocześnie na wszystkie elementy słuchowo-głosowego sprzężenia zwrotnego i zapewnia układowi nerwowemu doskonały trening sensoryczny.

Przewodnictwo kostne

Używając słuchawek z tą funkcją głos zostanie przekazany 10 razy szybciej i jednocześnie będzie on o wiele czystszy niż używając do tego celu zwyczajnych słuchawek.

Dynamiczny filtr

Filtr ten aktywuje się podczas gdy głos zmienia różne częstotliwości po to, aby zaskoczyć mózg i sprawić że będzie o wiele bardziej czujny.

Aspekt głosowo-słuchowy

Filtr ten aktywuje się podczas gdy głos zmienia różne częstotliwości po to, aby zaskoczyć mózg i sprawić że będzie o wiele bardziej czujny.

Dlaczego należy używać słuchawek Forbrain

Zmysł uwagi

Forbrain wyposażony jest w opatentowany dynamiczny filtr, który pobudza mózg i sprawia, że jest on bardziej wyczulony na różnego rodzaju bodźce.

Mowa

Forbrain został opracowany po to, aby móc lepiej odbierać swój własny głos, jak również wpływa bezpośrednio na poprawę wymowy i płynność wypowiedzi.

Pamięć

Forbrain ułatwia zarówno odbiór przekazywanych nam wiadomości jak i poprawia krótkotrwałą pamięć, niezbędną do nauki. Odgrywa ona bardzo ważną rolę w umiejętności poprawnego czytania i pisania jak i podczas prowadzenia konwersacji.

Soundsory

SOUNDSORY to multisensoryczny program pomagający poprawiać zdolności ruchowe i poznawcze. Program składa się ze specjalnie opracowanych utworów muzycznych, w których dokonano modyfikacji o charakterze neuro-akustycznym, oraz z szeregu ćwiczeń ruchowych. Program rozłożony jest na 40 dni, po 30 minut dziennie.

Specjalny ośrodek wychowawczy Soundsory

Multisensoryczny program SOUNDSORY

Program SOUNDSORY został opracowany tak, by zapewniał bezpieczeństwoskuteczność. Może być pomocny osobom, u których występują:

Opóźnienia w rozwoju ruchowym, problemy z równowagą i koordynacją
Zaburzenia ze spektrum autyzmu i opóźnienia rozwojowe
Zaburzenia przetwarzania sensorycznego i słuchowego
ADHD

SOUNDSORY przekazuje muzykę przez słuchawki wyposażone zarówno w przewodnictwo powietrzne i kostne. Dzięki temu muzyka jest przekazywana do przewodów słuchowych i przedsionkowych przez zwykłe słuchawki umieszczone na uszach i przez drgania słuchawki kostnej na czubku głowy.
Te dwa systemy kładą nacisk na różne sposoby przetwarzania sensorycznego i wzajemnie się uzupełniają.